Puerto Vallarta

Bij het krieken van de morgen blijkt dat 2 Nederlanders hun reis hebben afgebroken om gezondheidsredenen. Deze mensen hadden lichamelijke klachten en hebben weken lopen klagen. Volgens mij waren er ook andere oorzaken die een rol hebben gespeeld in deze beslissing. Het stel was psychisch niet helemaal in orde en ik denk dat dat de hoofdoorzaak was van hun probleem. Ze zijn na 4 dagen hotel in San Diego terug gevlogen naar Europa en dat alles op eigen kosten.
Het wordt 3 dagen genieten van de zon met stijgende temperaturen. Je kunt heel goed zien wie er nieuw aan boord is. Ze zijn na 1 dag zon zo rood als een kreeft. Ik krijg van de kapitein een uitnodiging om bij hem aan tafel te dineren. Wordt om half zes verwacht voor een pre-diner drink in de Neptunelounge. De champagne vloeit rijkelijk en de rest van het gezelschap is helemaal oké. Tijdens het diner kletsen we wat met kapitein Victor uit Roemenië. Het overheerlijke diner wordt vergezeld met enkele excellente wijnen en als afsluiting is er nog koffie met een lekkere likeur. Er wordt ook nog een foto gemaakt van de hele club en dan gaat ieder zijn eigen weg. Ik rook even een sigaretje en ga dan naar de show. Er treedt een zanger op en het klinkt wel aardig, zou trouwens nooit een cd van die zanger kopen. De volgende dag bestaat de voorstelling uit een optreden van een goochelaar met een aantal bijzondere trucs. Bij een van zijn kunstjes stap hij in een levensgrote ballon en danst zo een aantal keer over het podium alvorens de ballon te laten knallen.
Met een opkomende zon varen we de baai binnen naar Puerto Vallarta in Mexico. De skyline is niet echt spectaculair maar het ziet er veel belovend uit. De terminal is net een klein dorpje met allerlei winkeltjes en terrasjes. Om half 10 vertrek ik met een excursie naar een oud zilvermijndorpje in de bergen. De rit van 1 ½ uur zorgt ervoor dat ik een aardig idee krijg van het landschap en de cultuur van deze streek. Vele vergezichten en een afwisselende natuur zorgen dat de tijd vliegt. San Sebastiaan van het Westen is de naam van dit dorpje. In de glorietijd van dit dorpje liep tot 1910 en werd beëindigd door een oorlog. Het wegenstelsel in dit dorpje is nog van de 17de eeuw en dankzij de goede vering van de bus bereiken we de bestemming. Brengen een bezoek aan een multi biologische koffieplantage en krijgen uitleg over de teelt en de verwerking van de koffieboon. Wandelen door de smalle straatjes en zien de vele leuke oude woningen. Na de Mexicaanse lunch met rijst, bonen en taco’s gaan we naar het zilvermijnmuseumpje en krijgen daar tekst en uitleg van een Mexicaanse schone. Lopen daarna nog even naar het kerkje en het dorpsplein met de kiosk. Rijden weer terug naar de kust en komen even vast te zitten door toedoen van een kudde koeien die over de weggevoerd worden door een stel mannen op muilezels. De mannen wijken uit maar dat geld niet voor die runderen en door heel langzaam te rijden gelukt het de bus door de grote groep te loodsen. Terug bij de terminal lijkt het daar wel carnaval met de vele cruise-gangers die een plekje veroverd hebben op de terrasjes. Drink enkele flesjes Corona-bier en maak even gebruik van de gratis Wi-Fi die er is. Om zes uur vertrekt de boot richting Acapulco en moeten we vaarwel zeggen tegen dit mooie stukje van Mexico. Heb weer een verjaardagsfeestje bij Fred en Eve en hun suite is best vol met mensen die Eve komen feliciteren. Er wordt een glaasje geschonken en hapje gepresenteerd. We kunnen op hun balkon een sigaretje opsteken en hebben ook nog een prachtig uitzicht met zonsondergang.