Het lukt weer

Tegen het krieken van de dag arriveren we in Montevideo. Ben er al vroeg uit en ga met de hop on hop of bus de stad door. Kom in zakenwijken maar ook in diverse mooie woonwijken, parken en winkelgebieden. Ook rijden we langs het kilometer lange strand wat direct aan de stad ligt. Einde van de morgen loop ik even de havenpakhuizen in, die omgebouwd zijn als restaurantjes met open grilcapaciteiten en eet daar een overheerlijke steak van ongeveer 350 gram. Na de lunch duik ik op een terras en drink daar een literfles lokaal bier op die opgediend wordt in een zinken emmer met ijs. Dat ijs is geen overbodige luxe, het is zo heet. De rest van de middag blijf ik wat aan het rommelen met mijn blog. Op de een of andere manier lukt het mij niet om ze geplaatst te krijgen. De artieste is deze avond een muzikante en na een paar nummers verdwijn ik uit de zaal. Ga maar naar bed, want morgen staat Buenos Aires in Argentinië op het programma.
Wandel op mijn gemak deze ochtend door het havengebied naar downtown B.A. en kom langs de drie grote treinstations die de stad rijk is. Ze liggen naast elkaar maar gaan allen een andere richting uit (noord, oost en west). Loop langs een klokkentoren die ze van UK gekregen hebben toen en het allemaal nog erg goed boterde tussen die twee landen. Ook wandel ik door het vrijheidspark met zijn schitterende bomen en struiken en niet te vergeten de standbeelden. In de hele stad staan die trouwens en ik ben maar gestopt met tellen. Ga op tijd terug naar het schip omdat ik een rondrit door de stad geboekt heb en die begint om 14.00 uur. We rijden langs brede straten met indrukwekkende gebouwen en krijgen uitleg van onze lieftallige gids Cecile. Het doet allemaal een beetje denken aan Parijs en dat is dus ook de bijnaam van deze metropool. Komen langs het presidentiële paleis waar Evita nog gewoond heeft en de kathedraal waar de huidige paus nog gewerkt heeft. Ook een bezoek aan de wijk Boca staat op het programma en we rijden langs het beroemde stadion uit die kleurrijke wijk. Krijgen even de tijd om wat rond te lopen en een foto te trekken. Ook het oude havengebied met hun geheel gerenoveerde pakhuizen en de moderne gebouwen die er tegenover liggen, laat zien dat de stad oud en nieuw wil combineren. Deze avond gaan er best veel mensen naar een dinershow van de tangodansers, maar ik heb gisteren en vandaag al genoeg tango gezien en blijf wat hangen op de terminal. De volgende morgen ga ik met de shuttlebus van de firma Stern weer naar het centrum en loopt de Floriadastreet af richting het Mei plein om de kathedraal van binnen te bekijken. Het is wel mooi maar ik vind het toch een beetje tegenvallen. Buiten bij het paleis zie ik de wisseling van de wacht en dat is wel erg gaaf en strak geregisseerd. Duik ook nog even de metro in en ben weer teleurgesteld in wat ik zie. Het zou er erg nostalgisch uitzien volgens mijn gegevens en ik denk dus dat ik op het foute metrostation ben. Loop op mij gemak verder en drink even een flesje bier op een terras. Even later zitten er plotseling meerdere cruisegasten te genieten van een heerlijk pilsje. Koop ook nog even 3 poloshirts met korte mouwen voor een prikje en loop dan naar het ophaalpunt van Stern. In 5 minuten ben ik bij het schip en even later varen we weg al dansend en drinkend en zeg ik B.A. vaarwel. Morgen zijn we weer in Uruguay op het schiereiland Punta del Este, wat het oostelijkste plekje is van Zuid Amerika.
Het is een prachtige dag als we voor anker gaan voor de kust van Punta del Este. De tenders worden neer gelaten en na een tijdje kan iedereen van boord om het Monaco van Zuid Amerika te ontdekken. Heb vandaag een trip geboekt met een Segway om 11 uur met daarvoor even een cursus hoe het één en ander in zijn werk gaat en wat praktische oefeningen. Het is lachen, gieren en brullen maar na +/- 45 minuten heeft de hele groep van 5 man het onder de knie en gaan we op weg door het stadje. Rijden een heel stuk over de boulevard en slaan dan links af naar de oude vuurtoren en de blauw/witte kerk van het erg chique stadje. Het is een schiereiland en de ene zijde ligt aan de rivier Rio Plato en de andere zijde is er de Atlantische oceaan. De vele hotels en appartementen hebben bijna allemaal uitzicht op zowel de rivier als de zee. De stranden zijn er prachtig en het verwondert mij niet dat hier zo’n vakantieverblijf is ontstaan. Een jachthaven met meer dan 1500 schepen van aanzienlijke afmeting maakt het helemaal af. Ook de twee lange winkelstraten zouden zo in grote winkelstad kunnen liggen met boetieks van alle grote wereldmerken en ook prijzen. Rijden ook nog even langs het strand met de immense hand uit het zand en rijden daarna weer richting beginpunt. Drink nog een pilsje op een terras en besteed het laatste uurtje met het observeren van de mensen die hier flanerend langs lopen. Tegen vieren ga ik met de laatste tender naar het schip en neem ik afscheid van het toch wel mooie en vriendelijke Uruguay.
De volgende morgen meren we aan in Rio Grande in Brazilië. Dit is na Rio de Janeiro de belangrijkste haven van dit land. We liggen in een industriehaven en de havenautoriteiten zijn niet bekend met het ontvangen van cruiseschepen. Er staat wel een folkloristische groep van zangers en dansers. Het is een heel vrolijk en bruisend geheel. Er zijn te weinig shuttlebussen om de mensen naar de stad te vervoeren. Ik kan met de tweede bus mee en ben dus snel in het centrum. De tocht verloop via een marine wijk en koloniale huizen naar het park dat middelpunt vormt van Rio Grande. Loop even naar de visafslag en zie de vissers hun buit aan wal brengen. Dan ga ik naar de overdekte markt en kijk daar een tijdje rond. Wat me erg opvalt is het aantal kappers die ik tegen kom op mijn wandeling van deze ochtend. Ze hebben allen mensen in hun stoel zitten en ik denk dat de plaatselijke bevolking nogal ijdel is. Ook zijn er velen kledingzaken. Eet op een bankje onder de bomen een overheerlijk ijsje met chocolade en karamel met koffieboontjes. Breng ook nog een bezoekje aan wat kerken. Neem mijn lunch op de markt en eet iets wat ik niet ken maar het smaakt uitstekend en drink daar een lekker koude literfles lokaal bier bij. De prijs is een lachertje. Tegen vijven wordt het weer tijd om de bus terug naar het schip te nemen. We moeten drie dagen varen om de volgende haven te bereiken de stad Ilheus ook in Brazilië.
De vaardagen worden gebruikt door mij om nog te zonnen, te lezen en verder te werken aan mijn blog. Er is een groot touwtrekwedstrijd tussen de verschillende afdelingen van de bemanning op het achterdek. Er is heel wat belangstelling en er wordt fanatiek aangemoedigd door het publiek. Uiteindelijk winnen de officieren de strijd en gaan er vandoor met de eeuwige roem. Ook vindt er een ijsparty plaats met heerlijke ijsjes en toepasselijke muziek, ook weer in de openlucht. Tegen het einde van het feestje barst ere een regenbui los en in een poep en een zucht is het hele dek leeg en de party ten einde. Er wordt een show gepresenteerd door de Filipijnse bemanning en het publiek reageert enthousiast en laten dat blijken door een staande ovatie met flink gejoel.