Home sweet home

Op de woensdagmorgen komen we na een dag varen in Lissabon, de hoofdstad van Portugal. Het wordt met de minuut frisser en de temperatuur is nog maar net 15 graden, maar het is gelukkig wel zonnig. Kleed me warmpjes aan en ga dan de mooie stad verkennen met een hop on hop of bus. De bus rijdt eerst door het oude centrum met zijn smalle straatjes en de verrassend grote pleinen. De vele schitterende gebouwen getuigen van een welvarende geschiedenis en er wordt volop gerestaureerd om alles in zijn oude glorie te herstellen. Ook deze stad heeft een groot aantal parken die intensief onderhouden worden en waar ook vele beelden staan van nu en het verleden. Ook het meer moderne Lissabon komt aan de beurt met veel glas en metaal. Breng ook een bezoek aan de beroemde Belemtoren die in vroeger tijden dienst deed als verdedigingswerk tegen vijandelijkheden vanuit zee. Ook is er hier weer een prachtig park met horeca aangelegd zodat het een en ander erg uitnodigend is om er een dagje te verblijven en lekker rond te wandelen. Na de middag wandel ik nog wat door de oude binnenstad en koop nog een leuk T-shirt in de uitverkoop. Dan ga ik op zoek naar een terrasje waar ze gratis Wifi hebben. Met een paar glazen bier en een prettig zonnetje verstuur ik mijn vorige verslag vanaf een terras op een groot plein. Het is lekker druk in de stad en er zijn meerdere straatartiesten die met hun acts een paar centen proberen bij te verdienen. Tegen vijf uur loop ik op me gemak richting het schip. Bij de kleine terminal is het een drukte van jewelste. De oorzaken zijn goedkope taxfree sigaretten en een strenge controle met maar één poortje. Door dit alles vertrekt de Balmoral een half uur te laat edoch wordt het gecompenseerd met gratis rumpunch op dek 7. Het diner is weer van exquise kwaliteit en het glaasje rosé idem dito. Maak enkele foto’s met mijn tafelgenoten, ook de twee jongens (Conrad & Julius, allebei van Filipijnse afkomst) worden door mij vast gelegd op mijn camera. De show vanavond is de laatste door het vaste groepje entertainers en cruisestaf. Ieder zingt of danst een nummer en als finale is er een soort liedje als ‘ben met Catootje naar de botermarkt gegaan’. Het is hilarisch en de dolle boel is erg aanstekelijk. Er is op dek 11 om 23.30 nog een open podium met lichte jazzmuziek. Er treden twee knullen op en die bespelen piano en klarinet. De één is van Bulgaarse en de andere van Libanese afkomst. Ook spelen er enkele Filipijnen op en het klinkt allemaal erg relaxed.
De donderdag begint erg onrustig, het schip vaart in de Golf van Biskaje. Er is een flinke deining en we hebben wat last van zijwind, het schip rolt behoorlijk en enkele mensen voelen zich met de minuut zeezieker worden. Zoek een plekje om mijn verhaal te schrijven en mijn zondes te overdenken. Van buiten zitten is geen sprake meer en de enkeling die dat toch doet is ingepakt als een verdwaalde Eskimo. Ga op de middag naar het concert van het piano/klarinet duo. Ze spelen nu licht klassieke melodieën van List en Vivaldi, wat hun veelzijdigheid bewijst. Tegen 8 uur is er het concert van het gelegenheidskoor van het schip. Ze oefende iedere zeedag erg fanatiek. Meer dan honderd zangers en zangeressen vormen het koor en het podium is te klein voor dit aantal. Het koor zingt een aantal nummer uit bekende musicals van Andrew Lloyd Webber, daarnaast ook nog wat ander bekende liedjes. Ze krijgen een staande ovatie van de afgeladen zaal, wat het koor erg op prijssteld. Ze geven spontaan een toegift. Na het fairwell-party van de kapitein en het uitstekende diner is het tijd om afscheid te nemen van het personeel. Dit doen ze met zang en hilarisch dansen, het publiek bedankt ze met een overweldigend respons.
Vrijdags is het nog steeds onrustig en dat is te zien aan de zwalkende mensen in de gangen. Het is een rommel dag want de cruise loopt ten einde. De mensen bereiden zich voor op de terugreis naar hun woonplaats. Het inpakken begint en dat is wat ik ook maar ga doen. Begin met alles op te vouwen om het allemaal mee naar huis te krijgen. Na een uurtje krijg ik pijn in mijn rug en is het tijd voor wat anders. Even een bezoekje brengen aan de expositie van aquarellerend talent die hun nieuwe passie tijdens de reis hebben gevonden. Ook is het tijd om mijn pilsje te drinken. Ongeveer het laatste glas uit de barrel die ik aan het begin van de reis gekocht heb. Dit voorkwam dat ik iedere consumptie moest aftekenen (werk voor mij en het barpersoneel). Ben er wel in uit gekomen daar de registratie niet optimaal was. Voordat ik me voorbereid voor het concert van de ukelele club rond ik mijn inpakwerk af en kan rustig en voldaan aan de laatste avond beginnen. Het ukelele concert heb ik even beluisterd en bekeken en ben toen mijn laatste fles rosé soldaat gaan maken. Het galgenmaal is nog steeds van de gebruikelijke kwaliteit. Nog even de gastartiesten bekeken en even een afzakkertje in de Lido bar en tegen twaalf uur naar bed.
Half zeven laat ik me wekken door de wekservice. Spring de douche in en ga ontbijten. Het is er hartstikke druk omdat het ontschepen vroeg begint. Neem nog even afscheid van een aantal mensen en in het bijzonder van Hannah. Deze toch wel mysterieuze vrouw is Nederlandse, woonachtig in Engeland. Ze is de ex/vrouw van ´Sinterklaas´ Bram van der Vlugt. Kan om half negen het schip al verlaten en op zoek gaan naar mijn bagage die ik gisterenavond op de gang moest zetten en die ´s nacht verzameld werd. Vind mijn spullen redelijk vlug en tegen negenen sta ik al bij het busje dat mij naar Hazeldonk brengt. De andere 6 mensen komen ook ras ter plekken en de chauffeur Jan rijdt om 5 over 9 weg bij de terminal. De rit verloop voorspoedig en tegen 11.45 zijn we in Dover. De veerboot ligt klaar edoch wij kunnen niet mee omdat er iets niet klopt met de gereserveerde tickets. We varen na dit oponthoud om enkele minuten na enen richting Frankrijk. Om 18.15 ben ik op Hazeldonk en daar staat mijn chauffeur Ger al klaar met zijn limousine, Na driekwartier ben ik thuis en zit de geweldige vakantie er op.