geschiedenis

Bij het krieken van de dag, sta ik al klaar met mijn camera om de zonsopgang en het binnenvaren van Rio de Janeiro vast te leggen. Het is erg gezellig en druk op het dek en de mensen zijn erg enthousiast om het grote Christusbeeld en de Suikerberg tegelijk te zien. Na het afmeren ga ik ontbijten en ben tegen tienen klaar voor vertrek. Het schip ligt een heel eind van de terminal en ik stap op de shuttlebus, die de hele dag op en neer rijdt over de kade. Er liggen nog twee cruiseschepen, maar op zondag worden het er 10. Loop wat door de terminal en haal even wat geld uit de ATM. Loop de stad in en ga met de metro naar de stranden van Copacabana en Ipenima. Het is er erg druk i.v.m. de vakantie en de carnaval. Ben tegen zessen weer terug en hijs me in mijn carnavalspak (alles oranje, dus schoenen en horloge en mijn schrobbelaarsteek) en ga naar het meetingpoint. Tegen negen uur arriveren we bij het stadion en zoek ik mijn plaats in sector 9. Ik zit helemaal vooraan in een box die ik met 5 andere mensen deel. Als tegen 10 uur de Sambodrome begint zit de stemming er al goed in. Er wordt al volop gedronken en gegeten door de mensenmassa. Het galmt van de trommels en de zang en de eerste sambaschool begint aan hun presentatie, die ongeveer een uur duurt. De dansende dames en heren zijn prachtig en kleurrijk gekleed. Het is een bonte stoet van mensen en verschillende praalwagens. Zo fantastisch afgewerkt allemaal, er zijn kosten nog moeite bespaard en de mensen zijn allen erg trots op het resultaat. ik maak honderden foto’s van de feestende massa en ook nog enkele video-opnames. Er zijn in totaal 6 grote sambascholen die meedoen in de parade en het geheel duurt tot een uur of 4 in de ochtend. Moe maar voldaan kom ik tegen half zeven weer terug bij het schip, het verkeer in de stad zat helemaal vast en er waren ook diverse straten afgesloten voor de vele straatfeesten voor carnaval. De tweede dag in Rio was al half voorbij toen ik tegen twaalven de stad in liep, maar er waren al volop mensen aan het feesten. Ook dit straatcarnaval is een lust voor het oog en ik neem plaats op een terras en zie de verkleden jonge- en oude lui voorbij hossen. Ook de bemanningsleden van het schip grijpen deze kans om ook even te genieten van dit unieke evenement. ’s Avonds ga ik naar de terminal om wat te internetten, maar dat lukt niet door de vele mensen die ook dat idee hadden. De volgende ochtend probeer ik het nog een keer en dat lukt ook niet. Koop uiteindelijk een uur Wifi bij een telefoonstalletje en heb verbinding. Het lukt me niet om mijn verhaal op mijn blog te zetten. Stuur een mail naar de helpdesk van Waarbenjij.nu. Om één uur op de middag verlaten wij de haven van Rio en zetten koers naar Montevideo in Uruguay.
’s Middags ga ik even met mijn foto’s van de carnaval aan de gang en maak een eerste schifting van de vele mooie en minder mooie kiekjes. Er is vanavond een show van een Schotse zangeres genaamd Elaine Gray. Al na twee nummers verlaat ik de zaal omdat haar sten en repertoire mij niet erg kunnen bekoren. Ga me maar weer vergooien bij het karaoke en het wordt toch nog een gezellige boel. De klok wordt weer verzet en ik weet even niet meer of het voor of achteruit is. Op dinsdagmorgen schijnt het zonnetje uitbundig en ben ik alweer vroeg aan dek. Smeer me goed in met Sun block factor 30 en vergeet daarbij ook mijn keel niet. Tegen 12 uur moet ik er even uit omdat het dus te heet wordt (heb geen idee hoe hoog de temperatuur op loopt). Al lezend en muziek luisterend lig ik op middag weer in het zonnetje. Dan mezelf weer voorbereiden op het diner, de dresscode is country en western. Ik eet warme rosbief met mosterdsaus en een aardappelgratin met prinsessenboontjes en broccoli. Het is overheerlijk en drink als afsluiter een Remy Martin, die ik van de restaurantmanager aan geboden krijg. We worden getrakteerd op een wervelende show van typische Amerikaanse nummers o.a. gospel. In één van de lounges wordt tot diep in de nacht in line gedanst. Tegen 1.30 uur ga ik toch maat op zoek naar mijn cabine op de 6. De volgende dag is het weer even stralend als gisteren en de dag verloopt ongeveer gelijk met uitzondering van de BBQ-lunch met live muziek. Bij de nieuwe artiesten die in Rio aan boord zijn gekomen is ook een goochelaar. Zijn naam is Stephen Williams Jr. en heeft al veel Internationale prijzen gewonnen. Hij heeft wel enkele leuke truc, maar om nou te zeggen, o, oh.